seminarium
SZKOLIMY JUŻ 32 LATA, ZAUFAŁO NAM PONAD 100 000 OSÓB

28
sierpnia
2018

CZASOPISMA NAUKOWE W MEDIACH SPOŁECZNOŚCIOWYCH

koordynator: Iwona Nowosielska

Jak czasopisma naukowe powinny promować się w mediach społecznościowych? „Szanowni Państwo, mamy dla Was znakomitą wiadomość - nowy numer naszego czasopisma jest już dostępny!!! Z poważaniem, Redakcja”. Redakcje czasopism naukowych nie potrafią korzystać z mediów społecznościowych. Większość z nich jest zagubiona w internecie, który szybko zmienia się w erze cyfryzacji. Jak i gdzie w mediach społecznościowych promują się najlepsi? Jak przygotować i wdrożyć prosty plan promocji czasopisma naukowego w mediach społecznościowych?

28 sierpnia 2018 r.
10:00 Jak czasopisma naukowe promują się dziś w social media:
  • Pięć przyczyn, dla których czasopisma naukowe nie potrafią promować się w mediach społecznościowych.
  • Nie tylko brak wiedzy marketingowej i zrozumienia mechanizmów internetu w erze cyfryzacji.
  • Najczęściej popełniane błędy.
Jak czasopisma naukowe powinny promować się w social media:
  • Jak redakcje czasopism naukowych mogą skutecznie korzystać z mediów społecznościowych.
  • Dziesięć sposobów na wykorzystanie mediów społecznościowych. Czy trzeba być wszędzie?
  • Co warto, a czego nie warto robić na Facebooku, Twitterze, Linkedinie, Youtube i Slideshare.
  • Coraz większa rola komunikacji wizualnej (zdjęcia, wideo, infografiki…)
  • Case study.
  • Jak przygotować i wdrożyć prosty plan promocji czasopisma naukowego, etap po etapie.
Krzysztof Urbanowicz
(strateg marketingu internetowego i specjalistą w zakresie transformacji Cyfrowej)
12:30 Przerwa, poczęstunek
13:00 Możliwe strategie promocyjne czasopism naukowych i omówienie niedostatków polskich czasopism w tym zakresie. Analiza widoczności publikacji naukowych w internetowych mediach społecznościowych - widoczność w sieci z perspektywy autora tekstów naukowych:
  • Strategie promocyjne polskich czasopism są uwarunkowane trudnościami i problemami wynikającymi z braku wsparcia organizacyjnego oraz finansowego ze strony instytucji, przy których funkcjonują pisma.
  • Na promocję rzutują indywidualne sposoby organizacji pracy członków redakcji czasopism.
  • W sferze promocji można mówić o niedostatkach działań – zarówno „tradycyjnych”, to jest mniej związanych z użyciem nowych technologii informacyjnych, jak i tych, które się na takich technologiach opierają.
  • Redakcje periodyków są świadome istnienia zjawiska otwartego dostępu (ważnego z perspektywy promocji), choć niekoniecznie waloryzowane jest ono pozytywnie. Mimo tego realizuje się jego założenia albo planuje wdrożenie działań „otwartościowych”.
  • W patrzeniu na promocję czasopism nie można fetyszyzować ani działań „tradycyjnych” ani działań „nowoczesnych”, to jest związanych z wykorzystywaniem nowoczesnych technologii. Zastosowanie różnych „marketingowych” technik nie zawsze musi być wskazane, nie zawsze też musi być z korzyścią dla danego podmiotu.
  • Czasopisma nie potrafią skutecznie komunikować się z otoczeniem medialnym w celach promocyjnych – brak w tym względzie skoordynowanej strategii wizerunkowej.
Dr Piotr Siuda
14:30 Przerwa
14:45 Prawno autorskie aspekty naukowego publikowania w mediach społecznościowych
  • omówienie regulaminów najpopularniejszych portali społecznościowych i skutków prawnych publikowania na nich,
  • kiedy, z prawnego punktu widzenia, wydawca może publikować treści na portalach społecznościowych,
  • z jakich treści zewnętrznych można korzystać na portalach społecznościowych w celu promocji swojej działalności.
Natalia Mileszyk
(prawniczka, Specjalistka ds. polityk publicznych w Centrum Cyfrowym)
16:00 Zakończenie seminarium

Natalia Mileszyk

Prawniczka, absolwentka Central European University w Budapeszcie (LL.M.) i Uniwersytetu Warszawskiego. Specjalistka ds. polityk publicznych w Centrum Cyfrowym. Zajmuje się analizą prawną i rzecznictwem w zakresie otwartych zasobów oraz swobód użytkowników treści zarówno w Polsce jak i Unii Europejskiej, ostatnio przede wszystkim europejską reformą prawa autorskiego. Działa w ramach międzynarodowego stowarzyszenia Communia, Koalicji Otwartej Edukacji i Creative Commons. Prowadzi również szkolenia z zakresu prawa autorskiego i otwartych zasobów dla instytucji kultury i administracji.

Piotr Siuda

Doktor habilitowany nauk społecznych w zakresie nauk o mediach; profesor w Instytucie Komunikacji Społecznej i Mediów Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy. Interesuje się społecznymi aspektami internetu, groznawstwem oraz naukometrią. Autor kilku monografii, między innymi książki wydanej przez PWN: „Publikacje naukowe. Praktyczny poradnik dla studentów, doktorantów i nie tylko”. Publikował w wielu pismach indeksowanych w Web of Science (np. „Journal of Computer Mediated Communication”, „Critical Studies in Media Communication”, „International Journal of Cultural Studies”). Koordynator szeregu projektów badawczych, obecnie prowadzi projekt NCN OPUS 22 pt. „Sieci kłącza, obieg znaczeń i treści oraz konteksty offline internetowego handlu narkotykami”. Wcześniej kierował zadaniami „Dzieci sieci”, „Dzieci sieci 2.0”, „Prosumpcjonizm pop-przemysłów”. Członek The Association of Internet Researchers oraz Polskiego Towarzystwa Komunikacji Społecznej.

Krzysztof Urbanowicz

• Ekspert w dziedzinie sztucznej inteligencji i ChatGPT, mediów i dziennikarstwa, komunikacji i marketingu cyfrowego oraz metodykiem szkoleń z ponad 20 letnim doświadczeniem.
• Przez 18 lat, kierował własną agencją content marketingu Mediapolis, jedną z największych agencji tego typu w Polsce, należącą do międzynarodowej sieci Revsquare, obecnie Globant (spółka notowana na The New York Stock Exchange). Współpracował z ponad 800 firmami i instytucjami w Polsce (m. in. PKN Orlen, PZU, Unilever, Nestlé, Pepsi-Cola…) i za granicą (Francja, Szwajcaria…).
• Jest również doświadczonym menedżerem i seryjnym przedsiębiorcą, który stworzył lub współtworzył 6 firm w segmencie mediów, marketingu cyfrowego i nieruchomości.
• Rozpoczął karierę dziennikarską we francuskiej prasie codziennej w Paryżu („Le Quotidien de Paris” i „Le Figaro”), a po powrocie do Polski był korespondentem mediów francuskich i dyrektorem Europejskiego Studium Dziennikarstwa w Warszawie (L’Ecole Supérieure de Journalisme de Lille i Uniwersytet Warszawski).